Opowiadanie cz.14

*German*

Już nie mogę wytrzymać z Jade. Cały czas męczy mnie przygotowaniami do ślubu. Najgorsze jest to, że ja nie mogę się z nią ożenić. Zmęczony poszedłem do kuchni, ale zastałem tam płaczącą Angie.

-Angie co się dzieje ?

-To nic German. –wziąłem ją za ręce.

-Angie powiedz. Możesz mi zaufać.

-German to naprawdę nic takiego. Po prostu pokłóciłam się trochę z Pablo i  tyle.

-Trochę ? Takie trochę, że aż płaczesz ? – aby ją pocieszyć, przytuliłem ją. Chwilę później zaczęliśmy się całować. Bałem się trochę, że zrobiła to ze względu na emocje ale nie. To był prawdziwy pocałunek.

-German ja… - wtedy usłyszeliśmy straszliwy krzyk. Okazało się, że Jade stała obok wejścia do kuchni.

-Germanie możesz mi to wytłumaczyć ?

-A więc widzisz Jade…

-Ach rozumiem, to ona Cię pocałowała. To może ją wyrzuć! Ja wiedziałam, że ona chce mi Cię ukraść.

-Nie Jade. Chodzi o to, że ja ją kocham.

-CO PROSZĘ ?! Jak to ?

-Taka prawda.

-Ale German co ty wgadujesz? Co będzie z nami ?

-Myślę, że powinniśmy zerwać. Wybacz mi. Proszę żebyś wyprowadziła się do wieczora. – zauważyłem wtedy, że Angie z nami nie ma. Trochę się przestraszyłem ale zachowałem spokój i wyszedłem z kuchni do salonu. Poszedłem jeszcze sprawdzić czy nie jest czasem w swoim pokoju ale nie było jej. Zacząłem więc do niej dzwonić. Dzwoniłem kilka razy i nie odbierała. Zacząłem się jeszcze bardziej martwić. Nie było jej już dosyć długo. Usiadłem w gabinecie i spokojnie czekałem gdy usłyszałem w salonie głosy Angie i Jade…

*Angie*

Gdy wyszłam od Pabla poszłam prosto do domu. Gdy weszłam, jeszcze nie zdążyłam zamknąć drzwi i usłyszałam irytujący głos Jade.

-To ty! Wiedziałam! Wiedziałam, że chcesz mi ukraść narzeczonego ! – nawet nie odpowiedziałam kiedy ona zaczęła mnie szarpać.

-Jade! Przestań! To boli! – Na całe szczęście z gabinetu właśnie wyszedł German i odsunął ją ode mnie.

-Co ty robisz? Proszę żebyś już wyszła.

-Jeszcze tego pożałujesz Germanie. Żegnaj. – dopiero wtedy zauważyłam, że przez ten cały czas stały obok niej walizki. Kiedy już wyszła zaczęłam rozmowę z Germanem.

-Zerwałeś z nią?

-Tak. – przybliżył się do mnie.

- Kocham Cię Angie. I tylko z tobą chcę być. – automatycznie podniosły mi się kąciki ust. Przytuliliśmy się i wyszeptałam mu:

-Ja też Cię kocham.

Wieczorem gdy czytałam książkę przyszła do mnie Viola.

-Hej Angie. Czemu nie było Cię w Studiu ?

-A no, pokłóciłam się trochę z Pablem i jakoś tak się zdenerwowałam, że nie byłam w stanie prowadzić lekcji.

-To rzeczywiście tylko trochę.

-Ale śmieszne. Idź już lepiej spać. – Violetta wyszła, a ja zdałam sobie sprawę co zrobiłam. Przecież German to mój szwagier ! Ja z nim nie mogę być. Zerwałam się z łóżka i udałam się w stronę jego pokoju. To zaszło już za daleko. Muszę mu powiedzieć całą prawdę. Weszłam do niego. Jeszcze nie spał.

-Cześć, możemy chwilkę porozmawiać ?

-Oczywiście… - wtedy zadzwonił jego telefon.

-Przepraszam muszę to odebrać. Poczekaj tu chwilkę. – German wyszedł na korytarz a ja usiadłam na łóżku. Strasznie się denerwowałam. Myślałam cały czas jak mu to powiedzieć. Z tego wszystkiego – zasnęłam. Obudziłam się jeszcze gdzieś w środku nocy. Obok mnie leżał German. Zorientowałam się, że straciłam ostatnią szansę na powiedzenie mu prawdy. Przytuliłam się do niego i ponownie zasnęłam.

*German*

Wieczorem miałem już iść spać kiedy przyszła Angie.

-Cześć, możemy chwilkę porozmawiać ?

-Oczywiście… - wtedy zadzwonił mój telefon. To był Pan Rodriguez. Skoro dzwoni tak późno to musiało być coś ważnego. I tak było. Gdy skończyłem rozmowę i weszłam do pokoju okazało się, że Angie zasnęła. Przykryłem ją i położyłem się obok.
_________________________________________________________
Po sporej przerwie, nowy rozdział. Myślę, że się spodobał /Pala